สมัยประถม ที่โรงอาหารโรงเรียนมีร้านขายขนมไทยเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง
เท่าที่จำได้ ขนมที่คุณป้าเจ้าของร้านเอามาขายจะมีอยู่ไม่มากชนิดนัก
หลัก ๆ เลยในความทรงจำคือลูกชุบหน้าตาดี ปั้นเป็นรูปผักนานาชนิดสารพัดสีสัน
และ วุ้นสีเหลืองสดใสที่มีชื่อว่า “วุ้นไข่”
.
.
สำหรับผมแล้ว สิ่งที่ยังตราตรึงมาถึงวันนี้คือความอร่อยของเจ้าวุ้นไข่นี่แหละ
มันเป็นวุ้นที่หอม หวานกำลังดี ละมุน กินแล้วสดชื่นมาก
วันไหนร้อน ๆ เหนื่อย ๆ ได้วุ้นไช่สักชิ้นก็สดชื่นขึ้นเยอะเลย
ตั้งแต่ได้ลิ้มลองวุ้นไข่ฝีมือคุณป้าครั้งแรก ผมก็กลายเป็นลูกค้าประจำเลย
หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จก็แวะมาบ้าง ก่อนกลับบ้านก็แวะมาบ้าง
และแน่นอนว่าขนมที่ผมซื้อก็คือวุ้นไข่นั่นเอง
เริ่มแรกก็กินวันละชิ้นสองชิ้น
พอติดหนัก ๆ เข้าบางวันก็กินสี่ชิ้นไปเลย!
มีอุดหนุนลูกชุบบ้าง แต่ก็น้อยครั้ง
ก็เทใจให้วุ้นไข่ไปหมดแล้วนี่นา 😀
.
.
เวลาผ่านมาถึงช่วงประถมปลาย โรงเรียนมีโครงการสร้างโรงอาหารใหม่
โครงการดำเนินไปจนเสร็จสมบูรณ์ช่วงผมอยู่มัธยมต้น
ร้านค้าต่าง ๆ ก็ต้องย้ายไปที่โรงอาหารใหม่
แต่ร้านขนมของป้าไม่ได้มาด้วย
ตั้งแต่นั้นมาวุ้นไข่ก็หายไปจากชีวิตผม ไม่เคยเจอร้านไหนขายวุ้นไข่อีกเลย
.
.
จนเมื่อไม่นานมานี้ ผมเจอวิดีโอวิธีการทำวุ้นไข่จากเฟซบุ๊กโดยบังเอิญเลยแชร์เก็บเอาไว้
คุณแม่มาเห็นวิดีโอนั้นเข้า เลยไปเอามาลงมือทำให้กิน
นี่แหละ รสชาติที่คิดถึงเลย
ดีใจมากที่มีโอกาสได้กินวุ้นไข่อีกครั้งหนึ่ง
ขอบคุณคุณแม่จริง ๆ
ที่เขียนมาตั้งยาวนี้ไม่มีอะไร
แค่อยากจะบอกว่าวุ้นไข่มันอร่อยจริง ๆ นะ
ได้ลองกินสักนิด น่าจะติดใจ
ถ้าไม่รู้จะไปหากินที่ไหน ดูวิดีโอที่แปะไว้ข้างล่างนี้แล้วลองทำตามกันได้เลยจ้า
ถ้าทำแล้วอร่อย ส่งมาให้เรากินบ้างนะ 😛