ตอนแรกที่กลับมาเขียนบล็อก
ตั้งใจแค่จะเขียนให้ได้สม่ำเสมอที่สุดเท่าที่จะทำได้
รู้สึกตัวอีกทีก็กลายเป็นมาเขียนทุกวัน
จนถึงเมื่อวานซืน พอเปิดคอมจะเขียนบล็อก
อ้าว จบกัน คอมมีปัญหาเปิดไม่ได้
วันถัดมาก็เจอปัญหาแบบเดิมอีก
พลาดแบบสองวันติด
แวบนึงก็แอบรู้สึกไม่ดี ทำนองว่าอุตส่าห์รักษาสถิติเขียนทุกวันติดต่อกันมาได้
แต่ต่อมาก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ประเด็นอะไรขนาดนั้น
สิ่งที่ต้องการในตอนแรกที่เริ่มทำบล็อกคืออยากฝึกเขียนให้สม่ำเสมอ
แค่นั้นเอง
ไม่ได้มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องรักษาสถิติเขียนทุกวันแบบพลาดไม่ได้ขนาดนั้นนี่นา
จะรู้สึกไม่ดีไปทำไม ในเมื่อเราก็ยังคงเขียนได้สม่ำเสมออย่างที่เราต้องการอยู่
ถ้าพลาด ก็แค่กลับมาเขียนใหม่ในเวลาที่คอมใช้ได้ก็เท่านั้นเอง
จะไปคาดคั้นอะไรกับตัวเองในเรื่องที่อันที่จริงก็ไม่ใช่วัตถุประสงค์หลัก
พลาดแล้วก็เริ่มใหม่
มันก็แค่นี้ 🙂