คนเราเวลาจะทำอะไรก็หวังว่ามันจะเป็นไปดังใจหวังให้เร็วที่สุด
ไม่อยากพลาด
คนเราไม่ชอบความผิดพลาด
เพราะมันเสียเวลา น่าหงุดหงิด น่าเสียใจ
คนเราเวลาจะทำอะไรก็หวังว่ามันจะเป็นไปดังใจหวังให้เร็วที่สุด
ไม่อยากพลาด
คนเราไม่ชอบความผิดพลาด
เพราะมันเสียเวลา น่าหงุดหงิด น่าเสียใจ
วันที่ 7 เดือน 7 ของทุกปี
ถือว่าเป็นวันเทศกาลแห่งดวงดาว หรือ ทานาบาตะ ของญี่ปุ่น
ทานาบาตะ แปลเป็นไทย คือ ยามเย็นวันที่ 7
ที่มาของวันนี้ มาจากเรื่องเล่าโบราณแห่งแดนอาทิตย์อุทัย
โดยทั่วไปเรามักจะมอง “การให้” ในแง่ดีมากกว่า “การรับ”
ถ้าหนักหน่อย บางทีเราก็อาจเผลอรู้สึกไปว่าการเป็นผู้รับเป็นเรื่องที่ไม่โอเคเท่าไหร่
ถ้าเป็นผู้รับแล้วจะแสดงถึงความไม่เกรงใจของเรา ดูไม่ดี หรือติดค้างหนี้กัน
แต่ที่จริงแล้วมันแย่ขนาดนั้นหรือเปล่า ?
คุณเคยเป็นแบบนี้ไหมครับ
เปิด Netflix มา เลื่อนดูว่ามีหนังอะไรน่าดูบ้าง
เลื่อนไปเรื่อย ๆ กดเข้าไปดูตัวอย่างบ้าง นั่งอ่านรายละเอียดบ้าง อยู่นานสองนาน
เรื่องนั้นก็น่าดู เรื่องนี้ก็น่าดู หนังน่าดูเต็มไปหมด
กว่าจะได้บทความวันนี้มา เขียน ๆ ลบ ๆ ไปหลายรอบ
เวลาอัพเดตบล็อก บางทีเขียน ๆ เรื่องหนึ่งอยู่แล้วเกิดอาการเปลี่ยนใจ อยากไปเล่าอีกเรื่องแทน
ก็เลยลบที่เขียนทั้งหมดและลงมือเขียนใหม่
วันก่อนเห็นข่าวเศร้าของ แต้ว ณฐพร ที่เพิ่งสูญเสียคุณพ่อไปเพราะอุบัติเหตุ
รายละเอียดของข่าวช่วงหนึ่งได้กล่าวถึงความรักของแต้วที่มีให้กับคุณพ่อของเธอ
และสาเหตุที่เธอทำคลิปลง Tiktok อย่างต่อเนื่องในช่วงที่ผ่านมา
สมัยไปเรียนที่เกียวโต ผมเป็นคนกินข้าวข้างนอกบ่อยมาก ๆ
เรียกว่าทำอาหารเองนับครั้งเลยก็ว่าได้ ฮ่า ๆ
แถมยังเป็นคนที่เวลาชอบหรืออยากกินอะไรแล้ว จะไปกินซ้ำ ๆ กันต่อเนื่องกันหลายวันเสียด้วย
เราอยู่ในยุคสมัยที่ทุกสิ่งอย่างสามารถเป็นน้องได้หมด
ตั้งแต่น้องแท้ ๆ ในสายเลือด ที่ปกติทั่วไป เราเรียกว่าน้อง
หรือ รุ่นน้องที่อายุน้อยกว่าเรา เราเรียกว่าน้อง
อันนี้ก็ธรรมดาสากลอยู่แล้ว
หลังจากอัพเดตบล็อกติดต่อกันมาได้ 7 วัน
วันนี้ได้แนวร่วม เปิดบล็อกใหม่มาเขียนแบบต่อเนื่องด้วยอีก 1 คน
คือน้องโบแห่ง Boboat Yogi Life
(มีสอนโยคะฟรีด้วยนะ ไปตามกันได้)
น้องโบส่งบทความแรกมาให้อ่าน เป็นเรื่องเกี่ยวกับความฝันในสมัยอนุบาล
ผมอ่านแล้วก็เลยลองนึกย้อนกลับไปบ้าง
แต่ไหนแต่ไร ผมติดนิสัยเวลาใช้ความคิดมาก ๆ จะชอบเดินไปเดินมา
เพราะรู้สึกว่าเวลาเดิน สมองมันแล่นดี
บางครั้งคิดเรื่องยาก ๆ ซับซ้อน ก็เรียกได้ว่าเดินกันจนเมื่อยเลยทีเดียว