เมื่อวานเพิ่งจะมีโอกาสได้ดู Inception จาก Netflix
ในหนังพูดถึงคอนเซ็ปต์ของการเข้าไปในความฝัน
และจุดหนึ่งมีการพูดถึงเรื่องการสับสนระหว่างความฝันและความจริง
ไม่รู้ว่าโลกที่ตัวเองอยู่นี้คือความจริงหรือความฝันกันแน่
ดูแล้วก็ชวนให้คิดเหมือนกัน
เหมือนที่เคยเขียนไปก่อนหน้านี้ว่า คนเราอยู่บนโลกคนละใบ
และเป็นโลกที่สร้างจากความเชื่อของเราที่ต่างกัน
ถ้าเราคิดแบบนั้น เราก็อาจจะเหมือนอยู่ในความฝันกันตลอดเวลา
ความฝันที่ว่านั่นก็คือโลกที่สะท้อนผ่านความคิดของเรา
ตัวเราที่อยู่กับเสียงในหัวของเรา อยู่กับชุดความคิดของเราเท่านั้น
ที่จะมองโลกเป็นไปตามแบบของเรา เป็นโลกแบบที่เราอยากมอง
แล้วถ้าโลกที่เราอยู่คือโลกแห่งความฝัน โลกแห่งความเป็นจริงหน้าตาเป็นอย่างไรกันล่ะ
ก็คงจะเป็นเวลาที่เราได้เป็นอิสระจากความคิดของตัวเอง
รู้สภาวะปัจจุบันตามที่เป็นจริง ๆ หลุดพ้นจากความคิดที่ครอบงำ
นั่นคงเป็นช่วงเวลาที่เรียกว่าเราได้อยู่บนโลกแห่งความจริงก็เป็นไปได้
อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนอาจจะงง ๆ ว่าผมพูดอะไร แค่เปรียบเปรยอยู่หรือเปล่า
ก็ต้องตอบว่าส่วนหนึ่งก็เปรียบเปรย แต่ส่วนหนึ่งก็รู้สึกว่ามันเป็นแบบนั้นจริง ๆ
อยากชวนให้ลองสังเกตกันดูสนุก ๆ ครับ ว่าเป็นอย่างที่ผมรู้สึกไหม
เราอยู่กับความคิดตลอดเวลาจริงหรือเปล่า
ถ้าได้คำตอบแล้ว ก็ชวนให้ลองหาคำตอบกันดูสนุก ๆ ครับ
ว่าเราจะออกจากความคิดของเราได้อย่างไร
ถ้านึกไม่ออก บอกใบ้ให้นิดนึง
ลองเอาคีย์เวิร์ดหนึ่งจาก Hashtag ของโพสต์นี้ไปเสิร์ชกูเกิลต่อได้นะครับ 🙂