เคยมีคำกล่าวอยู่ว่า
“จงใช้ชีวิตราวกับว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต”
ซึ่งเป็นคำกล่าวที่ชวนให้พวกเราใช้เวลาในปัจจุบันขณะให้คุ้มค่าที่สุด
แต่การนำประโยคนี้ไปปฏิบัติตามจริง
กลับไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
.
.
มีบทความที่ว่าด้วยเรื่องของงานวิจัยของทีมนักประสาทวิทยาชาวอิสราเอลที่ตีพิมพ์ลงในวารสาร NeuroImage ระบุถึงการทำงานของสมองเอาไว้ว่าสมองมีกลไกป้องกันตัวเอง หากมีข้อมูลที่เกี่ยวกับหรือเชื่อมโยงการดับสูญชองเราเมื่อไหร่ สมองส่วนที่ทำการคาดการณ์ถึงอนาคตจะหยุดทำงานทันที และจัดประเภทข้อมูลความตายนั้นให้เป็นเรื่องของคนอื่นแทน
นี่อาจเป็นสาเหตุที่เราไม่สามารถทำตามคำกล่าวเกี่ยวกับวันสุดท้ายของชีวิตเราได้ง่ายนัก
เพราะเรามักจะนึกไม่ออกว่ามันจะหน้าตาเป็นอย่างไร
แค่ปกติ การจินตนาการเรื่องอนาคตของตัวเองก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว
ยิ่งสมองไม่ยอมให้ความร่วมมือด้วยอีกแบบนี้
เรียกได้ว่าต้องออกแรงฝืนกันหนักหน่วงเลยทีเดียว
.
.
แม้จะเป็นเรื่องยากที่เราจะนึกถึงการดับสูญของตัวเราเอง
แต่ในชีวิตจริง เมื่อถึงวันหนึ่ง ชีวิตเราทุกคนก็คงจะไปถึงวันสุดท้าย
ถ้าหากเราได้นึกถึงวันนั้นบ้าง เราคงจะตระหนักอะไรได้บางอย่าง
ซึ่งอาจนำไปสู่มุมมองต่อชีวิตแบบใหม่อย่างที่ไม่เคยมอง
และไม่แน่ว่ามุมมองต่อวันสุดท้ายของชีวิตเรานั้น
อาจก่อให้เกิดประโยชน์กับชีวิตในปัจจุบันของเรา
ก็เป็นได้ 🙂