สมัยไปเรียนที่เกียวโต ผมเป็นคนกินข้าวข้างนอกบ่อยมาก ๆ
เรียกว่าทำอาหารเองนับครั้งเลยก็ว่าได้ ฮ่า ๆ
แถมยังเป็นคนที่เวลาชอบหรืออยากกินอะไรแล้ว จะไปกินซ้ำ ๆ กันต่อเนื่องกันหลายวันเสียด้วย
สมัยไปเรียนที่เกียวโต ผมเป็นคนกินข้าวข้างนอกบ่อยมาก ๆ
เรียกว่าทำอาหารเองนับครั้งเลยก็ว่าได้ ฮ่า ๆ
แถมยังเป็นคนที่เวลาชอบหรืออยากกินอะไรแล้ว จะไปกินซ้ำ ๆ กันต่อเนื่องกันหลายวันเสียด้วย
สมัยประถม ที่โรงอาหารโรงเรียนมีร้านขายขนมไทยเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง
เท่าที่จำได้ ขนมที่คุณป้าเจ้าของร้านเอามาขายจะมีอยู่ไม่มากชนิดนัก
หลัก ๆ เลยในความทรงจำคือลูกชุบหน้าตาดี ปั้นเป็นรูปผักนานาชนิดสารพัดสีสัน
และ วุ้นสีเหลืองสดใสที่มีชื่อว่า “วุ้นไข่”
.
.